Om het bezoek aan het cottage af te sluiten, wil ik u bedanken voor de tijd die u hebt genomen om door deze pagina’s te scrollen. Maar ook — ik kon het niet onbenoemd laten — is er de eeuwenoude legende (maar is het echt een legende?) van het grote edelhert Melchior. Sinds mensenheugenis, zo vertelt men, wordt hij soms gezien bij de flonkerende schemering, de nevelige dageraad of in de donkere diepte van onze bossen. Men herkent hem vooral aan zijn majestueuze houding en de fonkelende lichtbol die zweeft tussen zijn edele gewei.

Loop vooral niet weg! De ouden zeggen dat als je een wens doet, hij die zal vervullen!

Ik zou echter bijna een detail vergeten zijn: tot op heden hebben enkel kinderen het immense geluk gehad Melchior te ontmoeten…

Tot slot een raad die ik aan al onze gasten van het Cottage Christine meegeef — en die altijd werkt… Als je zachtjes je oren spitst, je ogen wijd openzet en vooral je hart opent, dan zal de magie van de Ardennen in jou ontwaken…